چهار روند کلیدی امنیت سایبری برای سال 2024
۱۴۰۳/۰۸/۱۷
چهار روند کلیدی امنیت سایبری برای سال 2024
عنوان: چهار روند کلیدی امنیت سایبری برای سال 2024
مقدمه: در سال 2024، مدیران امنیت اطلاعات (CISOs) با چالش‌های جدید و آشنای امنیت سایبری روبرو خواهند شد. در این سال، با افزایش حملات و آسیب‌پذیری‌ها، نیاز به مواجهه با چالش‌ها به شیوه‌ای فعالانه و محاسبه شده بیش از پیش اهمیت خواهد یافت.در این مقاله چهار روند کلیدی امنیت سایبری پیش‌بینی شده است که می‌توانند تغییرات عمده‌ای در سازمان‌ها ایجاد کنند. این مقاله به تحلیل و بررسی این روندها و چالش‌های مرتبط با آن‌ها می‌پردازد.
- دوگانگی هوش مصنوعی مولد : یک منبع ریسک و فرصت
هوش مصنوعی مولد (Generative AI) شاخه‌ای از هوش مصنوعی است که به تولید محتوا و داده‌های جدید از طریق الگوریتم‌ها و مدل‌های یادگیری عمیق می‌پردازد. به بیان ساده، این فناوری قادر است محتواهایی مانند متن، تصویر، صدا، و ویدئو تولید کند که شبیه به محتواهای انسانی است. این محتوا می‌تواند شامل داستان‌ها، مقالات، تصاویر هنری، موسیقی، کدهای برنامه‌نویسی و حتی محتواهای گفتاری باشد. هوش مصنوعی مولد پتانسیل بالایی دارد و با پیشرفت‌های مستمر در این زمینه، انتظارات از آن بیشتر می‌شود. در آینده، این فناوری می‌تواند در کنار مزایای فراوان، مخاطرات بیشتری نیز به همراه داشته باشد و نیاز به مقررات و اقدامات نظارتی برای مدیریت خطرات آن وجود دارد. از سوی دیگر، هوش مصنوعی مولد می‌تواند در زمینه‌های علمی، پزشکی، و صنعتی انقلابی ایجاد کرده و دستاوردهای جدیدی به همراه داشته باشد.
افزایش روزافزون استفاده از هوش مصنوعی تولیدی (GenAI) دو جنبه متناقض دارد؛ از یک سو می‌تواند به بهبود امنیت و از سوی دیگر به تولید اطلاعات نادرست کمک کند. بر اساس یک سری از مطالعات نشان داده شده که انتشار اطلاعات نادرست توسط هوش مصنوعی در سال گذشته 130 درصد افزایش یافته است. این موضوع، به ویژه در حملات فیشینگ و دستکاری اطلاعات مالی شرکت‌ها، باعث افزایش ریسک امنیتی شده است.
همچنین، پیش‌بینی می‌شود مدل‌های زبان بزرگ (LLMs) مانند ChatGPT به وسیله‌ای برای جعل اطلاعات تبدیل شوند که می‌تواند در عملیات‌های پیچیده‌ای چون حملات مهندسی اجتماعی و ایمیل‌های فیشینگ استفاده شود. بر اساس گزارش‌ها، 74 درصد از حملات موفقیت‌آمیز در سال گذشته با خطای انسانی همراه بوده است، و پیش‌بینی شده است که هوش مصنوعی تولیدی می‌تواند نرخ خطای انسانی را به 90 درصد برساند.
- پیاده‌سازی اعتماد صفر: ضروری اما پیچیده
اعتماد صفر یا Zero Trust یک مدل امنیتی است که بر این اصل بنا شده که هیچ کاربر، دستگاه، یا شبکه‌ای نباید به‌طور پیش‌فرض مورد اعتماد قرار گیرد، حتی اگر در محدوده شبکه سازمانی باشد. در مدل اعتماد صفر، دسترسی به منابع تنها پس از احراز هویت و تأیید مستمر و دقیق مجاز است. این رویکرد برخلاف مدل‌های سنتی امنیتی است که در آن‌ها فرض می‌شود کاربرانی که در داخل شبکه سازمان قرار دارند، امن و قابل‌اعتماد هستند.طبق پیش‌بینی‌ها، تا سال 2025 حدود 45 درصد از سازمان‌ها با حملات به زنجیره‌های تأمین خود مواجه خواهند شد، که نسبت به سال 2021 سه برابر شده است. پیاده‌سازی مستمر و جامع این روش به مدیران امنیت کمک می‌کند تا در برابر تهدیدات بدون به خطر انداختن وضعیت امنیتی خود ایستادگی کنند.
همچنین، در حال حاضر یک‌سوم سازمان‌ها به دلیل حوادث امنیتی که از طرف سازمان‌های ثالث ناشی شده، دچار آسیب‌های جانبی شده‌اند. این امر اهمیت داشتن معماری امنیتی قوی را برای مقابله با حملات به زنجیره‌های تأمین بیش از پیش نمایان می‌سازد.
- امنیت ابری: خط مقدم حیاتی دفاع
امنیت ابری یا Cloud Security مجموعه‌ای از سیاست‌ها، کنترل‌ها، فناوری‌ها و فرآیندهایی است که به منظور حفاظت از داده‌ها، برنامه‌ها و زیرساخت‌های ذخیره‌شده در فضای ابری طراحی شده‌اند. امنیت ابری از آن جهت اهمیت دارد که با افزایش استفاده از سرویس‌های ابری، حجم زیادی از اطلاعات حساس و محرمانه شرکت‌ها و افراد در این فضا ذخیره می‌شود و به اشتراک گذاشته می‌شود. امنیت ابری همچنان یکی از موضوعات کلیدی امنیت سایبری است. بر اساس گزارش‌ها، هزینه هر حمله موفق به‌طور متوسط 4.75 میلیون دلار تخمین زده شده و نزدیک به 40 درصد از این حملات، چندین محیط را تحت تأثیر قرار داده‌اند. همچنین، بیش از 80 درصد از حملات، داده‌های ذخیره شده در محیط‌های ابری عمومی یا خصوصی را هدف قرار داده‌اند.
با توجه به افزایش روزافزون هزینه‌های امنیت ابری، ضروری است که متخصصان امنیتی برنامه‌ریزی دقیق و استراتژیکی برای بهره‌وری حداکثری از امکانات ابری داشته باشند تا هزینه‌ها کاهش یابد و بازدهی به حداکثر برسد.
- پیچیدگی امنیت سایبری: توسعه قابلیت‌های امنیتی
هم زمان با رشد سرمایه‌گذاری سازمان‌ها در فناوری، توانمندی‌های حمله‌کنندگان نیز به همان میزان افزایش یافته است. در چنین شرایطی، پیچیدگی‌های موجود در محیط‌های امنیتی نیازمند بهبود و توسعه مستمر قابلیت‌های امنیتی است. بسیاری از رهبران امنیتی نیاز به یک ساختار سازمان‌یافته‌تر برای توسعه توانمندی‌های امنیتی سایبری احساس می‌کنند و تمایل دارند که این فرایند را در 12 تا 18 ماه آینده آغاز کنند.از این رو، مدیران امنیتی باید سرمایه‌گذاری مداومی در توسعه توانمندی‌های تیم‌های امنیتی خود داشته باشند تا افرادی را در اختیار داشته باشند که دانش و تخصص لازم برای مقابله با جدیدترین تهدیدات و ابزارهای امنیتی را دارا باشند.
نتیجه‌گیری: روند رو به رشد حملات سایبری در سال ۲۰۲۴ نشان‌دهنده نیاز فوری به تقویت زیرساخت‌های امنیتی و همکاری بین‌المللی برای مقابله با این تهدیدات پیچیده است. از حملات باج‌افزاری علیه زیرساخت‌های کلیدی تا بهره‌برداری از هوش مصنوعی برای تولید حملات پیشرفته‌تر، مجرمان سایبری از هر فرصت و فناوری جدیدی برای نفوذ به سیستم‌های حساس استفاده می‌کنند. با توجه به تأثیرات گسترده این حملات بر زیرساخت‌های حیاتی و امنیت داده‌های شخصی، سازمان‌ها باید به استفاده از فناوری‌های نوین در راستای تقویت امنیت سایبری و افزایش آگاهی کارکنان خود توجه بیشتری نشان دهند. همچنین، همکاری میان کشورها برای مبارزه با تهدیدات سایبری بین‌المللی و توسعه استراتژی‌های دفاعی مشترک بیش از هر زمان دیگری ضروری به‌نظر می‌رسد. با ما در ارتباط باشید.
مقالات مرتبط
اشتراک در :